ToRaMaN CLaiMoN

ToRaMaN CLaiMoN

ผม ต่อพงศ์ คล้ายมนต์

วันเดือนปีเกิดของผมน่ะหรือครับ คือวันที่ 4 กันยายน พศ.2530 หรือคิดเป็น คศ. ก็จะได้ 1987 ครับ  ผมเกิดที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ถ้าจำไม่ผิดจะเวลาประมาณ 12.20 น. ก่อนผมจะคลอดออกมา แน่นอนว่าสร้างความเจ็บปวดให้กับคุณแม่ของผมมาก…ผมเป็นท้องที่ 3 ของคุณแม่ ดังนั้น การคลอดจึงเป็นไปอย่างรวดเร็ว เรียกว่าช่วงเวลาตั้งแต่เริ่มเจ็บครรภ์คลอด จนถึงเวลาที่ผมออกมาร้องไห้นอกท้องคุณแม่นั้น เร็วกว่าเวลาเฉลี่ยของการคลอดปกติแน่นอน ซึ่งทำให้ผู้ที่ทำคลอดผม เป็นพยาบาล มิใช่แพทย์ที่ฝากครรภ์ไว้ และหลังคลอด คุณแม่เกิดภาวะที่เรียกว่า Post Partum Hemorrhage หรือตกเลือดหลังคลอดนั่นเอง ซึ่งสาเหตุหลักอย่างหนึ่งก็คือแบบที่ผมเป็น ก็คือคลอดเร็วผิดปกตินั่นเอง ทำให้มีการฉีกของช่องทางคลอดเกิดขึ้นได้ โชคดีที่คุณแม่ของผม ถูกช่วยได้อย่างทันท่วงที ไม่ได้มีภาวะแทรกซ้อนรุนแรงใดๆ แต่กว่าจะให้ผมได้ลืมตามองดูโลกนี้ได้นั้น ท่านได้ทนลำบาก ทนเจ็บปวดทรมานยิ่งนัก ซึ่งพระคุณนี้ผมจะไม่มีวันลืม และผมจะทดแทนพระคุณนี้ให้สมอย่างที่คุณแม่ จิตรา คล้ายมนต์ ให้แก่ผมมาแน่นอนครับ

ToRaMaN & MaMa

ชีวิตในวัยทารกจนถึงวัยเด็กน้อยของผม จำอะไรไม่ค่อยได้มากนัก แต่ยังนึกถึงได้อยู่ ว่าเมื่อก่อนผมเป็นเด็กเรียบร้อย อยู่นิ่งเหมือนผ้าพับไว้ กินนมน้อย ผอมกะหร่อง ผิวขาวจั๊ว มีแต่คนเอ็นดู ไม่ค่อยจะเหมือนปัจจุบันเท่าไหร่เลย เรียกว่า เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยก็ได้

ToRaMaN@CHiLDHooD

อย่างที่กล่าวไป ผมเป็นท้องที่ 3 ของคุณแม่ แต่จังหวะที่ผมเกิดมา ผมมีพี่น้องด้วยกัน 2 คน ก็คือพี่ผึ้ง พี่สาวคนโต และผมเอง น้องต่อ ซึ่งสาเหตุก็คือ พี่ชายคนรองของผม (พี่ขิง) นั้นได้เสียชีวิตไปตั้งแต่ยังเล็กๆ ซึ่งตอนนั้นผมยังไม่เกิด และแน่นอน ถ้าไม่เป็นเช่นนี้ ผมก็คงอาจจะไม่ได้เกิดขึ้นมามีชีวิตอยู่บนโลกนี้ด้วย เพราะครอบครัวของเรา Plan ไว้ว่าจะมีลูก 2 คน ดังนั้นต้องขอบคุณพี่ชายคนรองของผมเช่นกัน ที่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมได้มีชีวิตขึ้นมาบนโลกใบนี้

ToRaMaN & DaDDY

ในชีวิตวัยเด็ก ผมจะไปอยู่และเล่นที่ ที่ทำงานของคุณพ่อของผมอยู่เสมอ ทำให้ซึมซับแนวการใช้ชีวิตหลายๆอย่างจากท่าน คุณพ่อของผมคือ คุณพ่อ สุทิน คล้ายมนต์ ถ้าหากคุณเป็นคนเล่นอินเทอร์เน็ตและอ่านบล็อกหรือเล่น twitter เป็นประจำ อาจจะพบเห็นบล็อกหรือข่าวสารที่คุณพ่อของผม เป็นผู้โพสต์อยู่เป็นประจำอยู่บ้างก็ได้ การที่ผมเห็นคุณพ่อของผมเขียนโพสต์ประวัติหลายๆอย่างของตนบนบล็อก เป็นแรงบันดาลใจให้ผมเขียนบล็อกนี้ขึ้นมาเช่นกัน…นี่เป็นเพียงแค่อย่างหนึ่งที่ท่านเป็นแรงบันดาลใจให้กับผม ไม่ใช่เพียงแค่นี้ แต่ท่านนั้นเป็นแบบอย่างให้กับผมแทบทุกอย่างในการใช้ชีวิต ตั้งแต่เล็กจนโต คุณพ่อสอนผมหลายๆอย่าง เป็นคนที่เข้าใจถึงการเปลี่ยนแปลงของชีวิตในวัยต่างๆของผม เป็นคนใจดีในเรื่องที่ถูกต้อง และดูเข้มขรึมในเรื่องที่ไม่ถูกต้อง ผมเองได้รับอิทธิพลจากท่านมามากและก็จะเชื่อคำแนะนำของคุณพ่อมากที่สุด แม้แต่ในตอนนี้ ผมเองก็ยังต้องพึ่งคุณพ่ออยู่เสมอ ในหลายๆเรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ไม่อยากจะคิดเลยว่า ถ้าขาดคุณพ่อไป ชีวิตผมจะเป็นอย่างไร ในตอนนี้คุณพ่อผมก็เริ่มชรามากขึ้นแล้ว แต่ผมยังคิดไม่ออกเลยว่าจะทดแทนบุญคุณท่านอย่างไร ให้เทียบเท่ากับที่คุณพ่อให้มา กับเวลาของผมที่เหลืออยู่ทั้งชีวิต คงไม่เพียงพอ อย่างไรก็ตามผมก็จะทดแทนบุญคุณเต็มที่เท่าที่ผมจะทำได้ ขอขอบพระคุณคุณพ่อจริงๆครับ

ToRaMaN & My SiS

ชีวิตในวัยเด็กผ่านไป โดยมีคุณพ่อเป็นแบบอย่างที่ดีให้ผม มีคุณแม่คอยดูแลผมอย่างอุบอุ่นและใกล้ชิดมาก เรียกว่าเป็นห่วงผมแทบทุกฝีก้าวที่เดินแต่ละก้าว ร่วมกับ พี่สาวของผม คือพี่ผึ้ง อภิชญา คล้ายมนต์ ซึ่งพี่คอยดูแลโดยเป็นทั้งพี่สาว เป็นทั้งเพื่อนเล่น ทำให้ชีวิตครอบครัวของผมในวัยเด็ก อบอุ่นมาก และแน่นอน ชีวิตครอบครัวในอนาคต ที่ผมจะได้เป็นคุณพ่อของครอบครัว จะต้องอบอุ่นและมีความสุขอย่างที่ผมเคยได้รับเช่นนี้แน่นอน ผมต้องทำให้ได้ครับ